"İyilik yapıyorum çünkü mutlu oluyorum” diyen biri, aslında olumlu benlik çerçevelemesi kurarak geleceğe dönük bir beklenti mi satın alıyordur? Ahlaki yatırım toplumda yer edinme aracı değil midir?
Ben buna yalnızca Schopenhauerci bir yerden anlamlı bir karşılık bulabiliyorum. Yaşam zaten acıyla ve mutsuzlukla doluysa, tüm canlıların aynı çürüme trajedisini paylaştığını kabul etmek iyiliği bir yatırım olmaktan çıkarır.
Bu noktada iyilik, bir karşılık umudu değil, acıyı çoğaltmamayı seçmektir.
Evet mesela bir kediye yemek artığı filan verirsen olur
Gündelik bakmakta çözüm olabilir tabii.
Bence de mümkündür. İnsanın içinden gelebiliyor.
Ben işte bu "içten gelme" meselesinin bilinçdışı yatırım olma ihtimali üzerinden sorguluyorum.
altruism
Bir insana karşı namümkün