22 yaşında tecrübesiz ve işe yeni başlamış biri olarak iş ortamında tecrübeli ve benden en az 15-20 yaş büyük insanlarla kendimi sürekli kıyaslıyorum. Bazen anlamadığım bir şey olduğunda eve gelip ağlıyorum. Kendimi hep onlarla kıyaslıyorum ve benle yaşıt kimse yok. korkunç.... bana duygusal olarak destek olanlar var iş ortamında ama yine yetersiz kalıyor kafamda durmadan o benden daha iyi ben neden ondan zayıfım soruları dönüyor. ben ne zaman bu pozusyona geçicem gibi sorular. Lütfen zamanında benim gibi hissedenler olduysa bana tavsiye versin nasil kurtula bilirim bu düsünce ve duygulardan?
Reddit Türk İttifakı:
r/TurkeyMeta r/Sekulermilliyetciturk r/Tiele
I am a bot, and this action was performed automatically. Please contact the moderators of this subreddit if you have any questions or concerns.
Deneyimli biriyle ayni seviyede olmadiginiz icin niye üzülüyorsunuz, zaten normali bu. Bunun zayıflıkla ne ilgisi var, yeni baslayan ve deneyimsiz biri tabii ki daha az bilir. Zamanla çözersiniz, sorumluluk alıp zorlanmaya bakin.
Nası bi hırs bu evladım? Kendi ananla babanla öğretmeninle de kıyaslıyor musun kendini? Çıkar o düşünceleri kafandan. Ustanın yanında çalışan kalfa gibi bi şeysin sen. Neden ustayla kendini kıyaslıyorsun? Bi de ağlıyorsun bunun için? Kendine gel.
Edit: Kalfa da değil, çıraksın. 22 ne? Bebe.
üstlerinle iyi geçinmeye bak (gururunu incitme tabii), ara sıra bilmediğin şeyleri göstermelerini iste, kendine güvendiğin konular konuşuyorlarsa kendi fikirlerini ve önerilerini belirt.